Nie opuścił rannego kolegi, interesował się jego losem. Należy go pochwalić, że nie wydał przed gospodarzem niecnej spółki psa Melampo z kunami. Uratował też od utonięcia goniącego go buldoga Alidora. Odważnie holował starego Dżeppetta przez wzburzone fale morskie i obmyślił ucieczkę z paszczy rekina. Przez pięć miesięcy POLECENIE: W jakich okolicznościach Gadający Świerszcz wypowiedział te słowa do Pinokia i jakie były konsekwencje postępowania (negatywnego) bohatera? / Dżeppetto został aresztowany przez karabinierów, a Pinokio postanawia uciec z domu, gdyż nie ma zamiaru chodzić do szkoły i podporządkować się poleceniom ojca. Jeden z chłopców chciał uderzył Pinokia ciężką książką, ale pocisk pechowo trafił w innego kolegę. Chłopiec zemdlał, a jego przyjaciele uciekli. Został tylko Pinokio, który próbował go ratować. Przyszli karabinierzy i uznali pajacyka za sprawcę nieszczęścia. z zastosowaniem fonogestyki, • wykonuje piosenkę Jawor z użyciem fonogestyki. I.1.1, I.1.3, I.2.1, II.1.1, II.2.5 4 / IX Muzyczne litery. Nazwy literowe dźwięków • podręcznik – lekcja 4: „Muzyczne litery” • piosenka Kot na klawiszach • zapis nutowy gamy C-dur do zagrania na dzwonkach • nagranie: W.A. Mozart, Bułeczka z Czego uczy nas baśń „Pinokio”? Zazwyczaj baśnie mają w sobie pewien morał. W przypadku „Pinokia” jest to spora liczba nauk, które odgrywają jedną z najistotniejszych ról. Kto przestrzega Pinokia i próbuje nakierować głównego bohatera na właściwą drogę? Gdy zło go kusiło, dobrze radzili mu: Wróżka, Dżeppetto Pytania i odpowiedzi z podręczników, w których omawiana jest ta lektura, znajdziesz na stronie Skul.pl. Słowa z uśmiechem. Literatura i kultura. Klasa 4. Podręcznik - rozwiązania i odpowiedzi. Język polski. Jutro pójdę w świat. Klasa 4. Zeszyt ćwiczeń – rozwiązania i odpowiedzi. Język polski. Klasa 4. Podręcznik. Wkrótce zamienia się w osła i zaczyna ryczeć. Pinokio, który stał się osłem, zostaje kupiony przez właściciela cyrku, który chce nauczyć go pokazywać sztuczki. Okulawiony, zostaje sprzedany człowiekowi, który chce zrobić bęben z jego skóry. Pinokio zostaje wrzucony do morza, ogryziony przez ryby i znowu staje się pajacykiem. 8mYJy8f. Pinokio – plan wydarzeń 1. Znalezienie kawałka drewna przez Majstra Antonia. 2. Dziwne dźwięki wydawane przez pieniek. 3. Wizyta Dżeppetto u Majstra. 4. Kłótnia staruszków. 5. Praca przy rzeźbieniu Pinokia. 6. Pierwsze psoty pajacyka. 7. Dżeppetto w więzieniu. 8. Gorzkie rady Gadającego Świerszcza zakończone jego śmiercią. 9. Nieudana próba upichcenia omletu. 10. Nieopatrzne zwęglenie stóp przez Pinokia. 11. Powrót Dżeppetta i śniadanie złożone z trzech... więcejPinokio – skrócony plan wydarzeń 1. Znalezienie kawałka drewna przez Majstra Antonia. 2. Wyrzeźbienie przez Dżeppetta pajacyka - Pinokia. 3. Psoty niesfornej marionetki. 4. Odrzucenie rad Gadającego Świerszcza. 5. Powrót Dżeppetta i obietnica poprawy Pinokia. 6. Przedstawienie w Wielkim Teatrze Marionetek. 7. Hojność Ogniojada. 8. Oszukanie Pinokia przez kulawego Lisa i ślepego Kota. 9. Napad zbójców i powieszenie Pinokia na dębie. 10. Gościna u Wróżki o Błękitnych Włosach. 11. Oszukańcze... więcejCzas i miejsce akcji „Pinokia” Czas akcji nie został w powieści nakreślony. Z pewnością nie sięga bardzo dawnych czasów, ale też nie jest nam współczesny. Możliwe, że pewne społeczne realia odwzorował Collodi na podstawie własnych obserwacji. Akcja trwa ponad dwa lata, o czym świadczy fakt, że Dżeppetto przebywa wewnątrz wielkiego rekina dwa lata. Ponadto Pinokio pięć miesięcy spędza w Krainie Zabawek, zaś cztery miesiące odbywa karę w areszcie w Mieście Głupców.... więcejPrzestrogi moralne w „Pinokiu” Collodiego Przez cały okres dojrzewania Pinokia, tytułowego bohatera utworu Carlo Collodiego, otrzymuje on od osób, którzy są w jego bezpośrednim otoczeniu wiele rad i przestróg. Najpierw mądrych pouczeń udziela mu jego ojciec – Dżeppetto. Gdy mały grymasi, nie chcąc zjeść ogonków od gruszek stolarz mówi, że nie należy ich wyrzucać, bo zawsze mogą się przydać. I rzeczywiście głodny Pinokio zjada obierki i ogonki, a ojciec komentuje to, mówiąc:... więcej Streszczenie Akcja „Pinokia” zaczyna się, gdy w ręce stolarza Wisienki trafia niezwykłe, mówiące drewno. Nie nadaje się ono na zwykłą nogę od stołu, więc rzemieślnik daje je w prezencie przyjacielowi imieniem Dżepetto. Ten wyrzeźbił z niego pajacyka, bowiem doskwierała mu samotność i łaknął towarzystwa. Okazało się jednak, że jego drewniany syn jest łobuzem – zaraz po tym, jak mężczyzna go stworzył, pajacyk pobił go i uciekł. W dodatku, na skutek nieporozumienia, Dżepetto trafił do więzienia – uznano bowiem, że znęca się nad Pinokiem. Pod nieobecność ojca, pajacyk zaczął odczuwać głód. Mimo to nie słuchał rad mądrego świerszcza, a nawet zabił zwierzątko (a przynajmniej tak się wydawało – później okazuje się, że świerszcz przeżył i Pinokio spotyka go pod koniec książeczki). Na skutek niefortunnej przygody z piecykiem, Pinokio stracił obie nogi – na szczęście w odpowiedniej chwili wrócił Dżepetto, który nakarmił podopiecznego i naprawił go. Pajacyk obiecał poprawę, a mężczyzna sprzedał kurtkę, by kupić mu elementarz i wysłać do szkoły. Jednak Pinokio sprzedał książkę, by dostać się na przedstawienie cyrkowe – tam prawie stracił życie, jako opał do ogniska, ale ostatecznie otrzymał w prezencie 5 sztuk złota. Zamiast wrócić z nimi do domu, wdał się w towarzystwo lisa i kota – rzezimieszków i bandytów. Próbowali oni odebrać Pinokiowi pieniądze, a nie mogąc tego uczynić, powiesili go. Pajacyka uratowała jednak wróżka o błękitnych włosach. Niestety, znów spotkał on lisa i kota, w których nie poznał swoich prześladowców. Podstępem zabrali mu pieniądze, a gdy Pinokio próbował skarżyć się władzom, trafił do więzienia. Po kilku miesiącach wyszedł na wolność, ale nie skończyły się jego przygody – pewien chłop przywiązał go nawet do budy, jakby był psem i zmusił do pilnowania kur! Pajacykowi wreszcie udało się wrócić do domu, ale dowiedział się, że wróżka zmarła (nie była to jednak prawda), a Dżepetto wypłynął na jego poszukiwanie – niestety, mężczyznę wkrótce pożarł potwór morski (rybopies). Po jakimś czasie Pinokio spotkał ponownie wróżkę, a ta wysłała go do szkoły. Niestety, kolega Pinokia, Romeo zwany Knotem, zachęcił go do wyprawy do Zabawkonii, krainy bez szkoły. Pajacyk zapomniał o obietnicy wróżki, która miała zmienić go w żywego chłopca i wyruszył w podróż. Niestety, w czasie nieustannych zabaw w niezwykłym państwie, chłopcy zmienili się w osły. Pinokio trafił do cyrku, gdzie został zmuszony do wykonywania sztuczek, ku uciesze publiczności. W końcu sprzedano go mężczyźnie, który chciał zrobić z jego skóry bęben. By zabić osiołka, wrzucił go do wody – jednak Pinokio, zamiast umrzeć, odzyskał dawną postać (ryby zjadły ośle ciało). Uciekł później, wypływając w morze – tam został pożarty przez rybopsa. W jego brzuchu spotkał Dżepetta i przyjaznego tuńczyka. W trójkę udało im się wydostać z żołądka potwora. Po powrocie do domu Pinokio był już dobrym, pracowitym chłopcem. W nagrodę wróżka zamieniła go w człowieka. Plan wydarzeń1. Wyrzeźbienie Awantura. Dżepetto w Spalenie nóg Pinokia. 4. Dżepetto naprawia Pinokia i wysyła go do Pinokio sprzedaje podręcznik i idzie do Spotkanie z lisem i Powieszenie Wróżka ratuje Szachrajstwo lisa i Pinokio w Pinokio pilnuje Dżepetto wypływa w poszukiwaniu Dżepetto pożarty przez Pinokio spotyka wróżkę i wraca do Pinokio wyrusza do Przemiana w Pinokio-osioł występuje w Odzyskanie dawnej Pinokio w brzuchu rybopsa. Spotkanie z Ucieczka z brzucha potwora i powrót do Pinokio zamieniony w chłopca. Rozwiń więcej „Pinokio” to pierwsza lektura moich czwartoklasistów. Książka Carla Collodiego okazała się wdzięcznym materiałem do pracy. Na początku mała uwaga – nie nakazuje dzieciom konkretnego tłumaczenia, dlatego ważne jest, by nauczyciel znał wszystkie możliwe wersje bohaterów i nazw. Dzieci czują się na początku zaniepokojone, że jedni czytali o Ogniożercu i Błękitnej Wróżce, a inni o Połykaczu Ognia i Wróżce o niebieskich/błękitnych włosach. W pewnym momencie nikt już jednak nie zwraca na to uwagi. Po omówieniu świata przedstawionego, przeanalizowaniu planu wydarzeń i wypisaniu bohaterów oraz najważniejszych przygód Pinokia, razem z Dżeppetto zaczynamy tworzyć pajacyka. Nauczyciel czyta rozdział, w którym staruszek rzeźbi Pinokia, a w tym czasie uczniowie rysują poszczególne elementy kukiełki. Każda z nich jest inna, ale oczywiście ma długi nos, ubranko w kwiatki i nie ma uszu! W dalszej części lekcji dopisujemy cytaty dotyczące reakcji Pinokia po poszczególnych etapach rzeźbienia. Już wtedy uczniowie dochodzą do wniosku, że był to prawdziwy łobuziak. Cytaty opisujące kolejne czynności majstra Dżeppetto Tworzę razem z mistrzem postać Pinokia – RYSUNEK Cytaty opisujące i oceniające zachowanie pajaca Np. Wyrzeźbił włosy, czoło i oczy. …wystrugał nos pajaca …wyrzeźbił usta …kolej na szyję, barki, tułów i ręce …wyrzeźbił dłonie Miał jeszcze wystrugać nogi i stopy [Dżeppetto] zrobił więc pajacykowi ubranko z papieru w kwiatki, buty z kory drzewa i czapeczkę ze skórki od chleba. oczy zaczęły się poruszać i przyglądać uważnie... Nos zaczął gwałtownie rosnąć… …wydłużał się pewny siebie nos. [usta] już dokuczały i kpiły… …śmiech ucichł, ale pokazał się imponująco długi jęzor. Dżeppetto poczuł, że ktoś ściąga mu z głowy perukę. …zuchwały i niegodziwy postępek… …Pinokio wymierzył mu [Dżeppetto] mocnego kopniaka. Ledwie nogi utraciły nieco ze swej drewnianej sztywności, a już słychać było ich tupot po ulicy. … pajac skakał jak zając… Pinokio pobiegł do miski z wodą i przejrzał się w niej niczym w lustrze. Zadowolony z siebie oświadczył, pusząc się jak paw: – No teraz wyglądam jak prawdziwy pan. Uczniowie cieszą się, że mogą pokolorować wizerunek Pinokia, znany im z wersji Disneya. Na następną lekcję uczniowie mają przynieść drewniany przedmiot. (Inspiracja - GWO). Służy on nam do opisania właściwości drewna. Dotykamy, wąchamy, pocieramy. Uzupełniamy tabelę: Przedmiot opisu kawałek drewna, pospolite polano Zmysł właściwości dotyku twarde, ma drzazgi, można je obrabiać, wykorzystywać, lekkie, ciepłe węchu pachnie lasem, żywicą, powietrzem wzroku mała różnorodność kolorystyczna, choć może przyjmować różne kształty, rozbudzać wyobraźnię, samo w sobie rzadko staje się przedmiotem zainteresowania słuchu daje głuchy odgłos Następnie zastanawiamy się, jaki związek z charakterem i zachowaniem się Pinokia mają właściwości drewna. Zapisujemy wnioski: WŁAŚCIWOŚĆ DREWNA CECHY PINOKIA twarde Zatwardziały w swoim postępowaniu, uparty, popełnia błędy kruche, łamliwe Łatwo nim manipulować, nietrwały w swoim postępowaniu, szybko zapomina o obietnicach lekkie Lekkomyślny, najpierw coś robi potem myśli Łatwo palne Szybko zapala się do nowych pomysłów, jego obietnice nic nie znaczą Ma drzazgi Potrafi zranić nawet najbliższych Daje się łatwo kształtować, obrabiać Wpada w złe towarzysto, jest naiwny, łatwowierny Wydaje pusty, głuchy dźwięk Głuchy na ostrzeżenia i dobre rady ciepłe W głębi ma jednak dobre serce Wspólnie zastanawiamy się nad tym, czy Pinokio zasłużył, by zostać chłopcem, a kolejną lekcję poświęcamy na analizę złych zachowań Pinokia i udzielaniu mu dobrych rad. W domu uczniowie wypisują wady i zalety bohatera. Kolejne zagadnienie dotyczy wizyty Pinokia w Teatrze Marionetek. Na tablicy umieszczam symboliczny rysunek teatru, na którym uczniowie umieszczają słowa z wiązane z teatrem np. afisz, kurtyna, przedstawienie, widzowie, scena, kwestia, rzędy, dyrygent, kukiełki, marionetki, dyrektor. Wybrani uczniowie opowiadają „teatralną” przygodę Pinokia, wykorzystując podane słownictwo. Na tej lekcji wprowadzam również elementy rozwoju akcji w opowiadaniu. Uczniowie dowiaduję się o ekspozycji (wędrówka Pinokia do szkoły, usłyszenie dźwięków muzyki), zawiązaniu akcji (sprzedaż elementarza i kupienie biletów), rozwinięciu akcji (rozpoznanie Pinokia przez marionetki, harmider na scenie, zdenerwowanie dyrektora), punkcie kulminacyjnym (decyzja o spaleniu Pinokia), perypetii (bohaterska postawa Pinokia wobec Arlekina) i rozwiązaniu akcji ( podarowanie pięciu złotych monet). Uczniowie indywidualnie lub w parach tworzą własne historyjki, wskazując w nich poszczególne elementy dotyczące akcji w opowiadaniu. Kolejna lekcja to praca w grupach. Zadanie - stworzenie afisza teatralnego zapraszającego na przedstawienie „Pinokio”. Na tablicy zapisujemy wspólnie, co powinno znaleźć się na „teatralnym plakacie” oraz jakie zasady towarzyszą wspólnej pracy w zespole. Powstały bardzo ciekawe afisze, które – co ważne – zawierały wszystkie niezbędne elementy. Podsumowaniem lektury były refleksje nad tym, czego współczesny czytelnik może nauczyć się z książki, a uczniowie redagowali swoją ostateczną opinię o lekturze. Zadania wokół Pinokia: - wypracowanie : Wymyśl i opisz inną przygodę, którą mógłby przeżyć Pinokio. - dla chętnych zadanie twórcze - dla małych majsterkowiczów, lubiących zadania kreatywne. Do wyboru: 1. zrobiona z dowolnych materiałów kukiełka Pinokia, 2. makieta Teatru Marionetek. Niektóre z uczniowskich prac: Kasia Pinokio był drewnianym pajacykiem, który powstał ze zwykłej szczapy drewna na opał, którą znalazł Majster Wiśnia. Pinokio był ubrany w papier w kwiatki, buty z kory i czapeczkę z ciasta. Jeszcze zanim przybrał kształty marionetki – psocił, skłócając ze sobą Antonia i Dżeppetta. Następnie przeszkadzał swemu twórcy w pracy – zdjął mu perukę, kopnął w nos – okazał się „niegodziwym chłopcem”. Dalsze jego postępowanie świadczyło, że był zły – uciekł Dżeppettowi i za jego sprawą staruszek trafił do więzienia. Pinokio nie lubił się uczyć, wolał za to łapać motyle, chodzić po drzewach i kraść ptasie gniazda. Uwielbiał jedzenie, picie, spanie, zabawę i włóczenie się od świtu do nocy. Nie lubił być pouczany – ze złości gdy został nazwany pustą głową rzucił w Gadającego Świerszcza młotkiem i zabił go. Pinokio był wybredny i grymaśny – nie chciał jeść nieobranych gruszek, jednak głód sprawił, że połknął następnie skórki o ogonki owoców. Jednak nie był zupełnie pozbawiony uczuć. Gdy dowiedział się, że jego ojciec sprzedał surdut, by kupić mu elementarz rzucił mu się ze łzami na szyję. Gadający Świerszcz uważał, że Pinokio to urwis jakich mało. Jest nieuprzejmy i leniwy, a ponadto jest nieposłusznym synem, który łamie serce swemu ojcu. Rzeczywiście często wydawało się, że Pinokio miał pustą głowę, ponadto ulegał chwili, jak podczas podjęcia decyzji o pójściu na przedstawienie marionetek. Nos Pinokia zgodnie z ostrzeżeniem Wróżki wydłużał się po każdym kłamstwie, które padło z jego ust. Pinokio pokazuje swój charakter, gdy decyduje się oddać życie ze swojego najlepszego przyjaciela – Arlekina. Mimo swoich wad nigdy nie dał się przekupić. Udowodnił to, gdy odmówił układu z łasicami, które kradły wieśniakowi kury. Pinokio wykazał się także odpowiedzialnością, gdy pozostał przy rannym podczas walki Eugeniuszu. Podczas swoich przygód Pinokio wielokrotnie uświadamia sobie swoje nieposłuszeństwo i bezduszność. Nazywa siebie leniem i włóczęgą. Wie, że zasłużył na kary, które go spotykają. Szczerze żałuje swych błędów, jednak wciąż popełnia kolejne, które sprawiają, że wpada w tarapaty. Bardzo pragnie być prawdziwym chłopczykiem, dlatego stara się zachowywać jak wychowane dziecko, jednak wciąż nie jest w stanie powstrzymać się od spełnienia swych zachcianek. strona: - 1 - - 2 -Polecasz ten artykuł?TAK NIEUdostępnij melkakk2010 @melkakk2010 May 2022 1 3 Report Wypracowanie Lektura "Pinokio,,opowieść klasa 4.​ filipdanak63 Odpowiedź:Bardzo podobała mi się ta lektura ponieważ jest bardzo ciekawa i fajna niestety niektóre treści mi się nie spodobały ale mimo wszystko mi się podobała Wyjaśnienie:Liczę na naj 2 votes Thanks 0 melkakk2010 to miało być wypracowanie A poza tym to jest za krótkie

wypracowanie z pinokia klasa 4